Postanowienia umów o pracę nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy obowiązującego prawa przykładowo Kodeksu pracy oraz wewnętrzne regulaminy pracodawcy, w szczególności regulamin pracy, regulamin wynagradzania oraz układy zbiorowe pracy.
Czas pracy nie może przekraczać ośmiu godzin dziennie i średnio 40 godzin tygodniowo, z pewnymi wyjątkami, takimi jak system zrównoważonego czasu pracy. Pracownicy mają prawo do minimalnego nieprzerwanego okresu odpoczynku wynoszącego jedenaście godzin w każdym okresie 24 godzin oraz 35 godzin tygodniowo. Praca wykonywana w godzinach nadliczbowych stanowi pracę w godzinach nadliczbowych i musi być dodatkowo płatna lub należy przyznać dodatkowy czas wolny. Maksymalna liczba godzin nadliczbowych w roku wynosi 150 godzin o ile układy zbiorowe pracy, przepisy wewnętrzne lub umowy indywidualne nie stanowią inaczej. Pracownikom przysługuje płatny urlop w wymiarze 26 dni roboczych w roku lub 20 dni roboczych, jeżeli łączny okres zatrudnienia jest krótszy niż 10 lat, do tego czasu wliczana jest także praca u innych pracodawców. Okres zatrudnienia obejmuje naukę. Wynagrodzenie określone w umowie o pracę nie może być niższe niż ustawowe wynagrodzenie minimalne Warunki określone w układach zbiorowych pracy mają zastosowanie do indywidualnych umów o pracę i mogą być zawierane przez związki zawodowe na poziomie zakładowym i międzyzakładowym, a także na poziomie branżowym.
Poziom uzwiązkowienia w firmach w Polsce wynosi około 12%, większość związków zawodowych 62% to pracownicy sektora publicznego pielęgniarki, nauczyciele, lekarze, w tym pracownicy przemysłu górnicy, kolej, sektor energetyczny.
Pracownicy nabywają praw urlopowych w zależności od tego jaką umowę o pracę posiadamy. W przypadku umowy na czas próbny także można nabyć prawa do urlopu, może wynosić on od 3 do 14 dni w zależności od długości zatrudnienia. Oczywiście wiele różnych praw i obowiązków reguluje w naszym kraju prawo pracy, umowy o pracę muszą uwzględniać jego zapisy.